Zwolnienie z podatku od nieruchomości

Obowiązkiem właścicieli gruntów, budynków i budowli jest płacenie podatku od nieruchomości. Jest to podatek samorządowy. Oznacza to, że wszelkie wpływy, które z niego pochodzą, zasilają budżet gminy. Wykorzystywane są następnie do finansowania lokalnych inwestycji. Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych dopuszcza jednak możliwość zwolnienia z podatku od nieruchomości. 

Podatek od nieruchomości- stawki na 2022 rok

Stawki podatku od nieruchomości w danym roku podatkowym ustala rada gminy w drodze uchwały. Większość rad gmin w największych miastach w Polsce podwyższyła stawki podatków i opłat lokalnych na 2022 rok. Podobnie stało się w przypadku podatku od nieruchomości– stawka wzrosła o 3,6% w stosunku do roku poprzedniego. Poniższa tabela przedstawia opłatę za 1 metr kwadratowy nieruchomości. 


Podatek od nieruchomości- stawki


Zwolnienie z podatku od nieruchomości- procedura

Jedną z form pomocy publicznej, którą gminy wykorzystują jako zachętę inwestycyjną na swoim terenie, jest zwolnienie z podatku od nieruchomości. Rada gminy może ustanowić zwolnienie w drodze uchwały, a wtedy pomoc będzie przysługiwać przedsiębiorcy automatycznie, w związku z samym spełnieniem warunków wskazanych w uchwale rady gminy. Przedsiębiorca chcący z niej skorzystać, musi jednak poinformować gminę o tym zamiarze. Wzór zgłoszenia powinien być zawarty w uchwale rady gminy.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości jest najczęściej wprowadzane na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów, stanowiącego ogólnopolski program pomocowy, a także w ramach pomocy de minimis.

Sprawdź: Grupowe inwestowanie w nieruchomości

Zwolnienie z podatku od nieruchomości na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 czerwca 2008 roku w sprawie udzielania ulg w spłacie zobowiązań podatkowych stanowiących pomoc regionalną stanowi, że pomoc ta może być udzielana jako:


ulgi w spłacie zobowiązań


Rozporządzenie określa także następujące warunki skorzystania z pomocy:

1)złożenie przez przedsiębiorcę wniosku o udzielenie ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych przed rozpoczęciem prac nad inwestycją,

2)zobowiązanie się przedsiębiorcy do pokrycia co najmniej 25% wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą poniesionych ze środków własnych, przy czym przez środki własne należy rozumieć środki, które nie zostały uzyskane przez przedsiębiorcę w związku z udzieloną pomocą publiczną, w szczególności w formie: kredytów preferencyjnych, dopłat do oprocentowania kredytów, gwarancji i poręczeń na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku,

3)utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres co najmniej 3 lat w przypadku małego i średniego przedsiębiorcy, a w przypadku dużego przedsiębiorcy – co najmniej 5 lat od dnia zakończenia realizacji inwestycji, przy czym nie jest niezgodna z warunkami utrzymania inwestycji wymiana przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym w tym okresie, o ile działalność gospodarcza zostanie utrzymana w regionie, w którym udzielono pomocy, przez minimalny wymagany okres,

Przeczytaj również: Inwestowanie w nieruchomości

4)w przypadku pomocy obliczanej na podstawie kosztów płacy – utworzenie nowych miejsc pracy w okresie 3 lat od dnia zakończenia realizacji inwestycji i utrzymanie nowo utworzonych miejsc pracy przez okres co najmniej 3 lat w przypadku małego i średniego przedsiębiorcy, a w przypadku dużego przedsiębiorcy – co najmniej 5 lat od dnia ich utworzenia.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości w ramach pomocy de minimis

Pomoc de minimis to forma wsparcia niskiej wartości, dotycząca małych i średnich przedsiębiorców. O wysokości tego wsparcia każde Państwo Członkowskie może zadecydować samodzielnie, bez konieczności zgłaszania faktu jej udzielenia do Komisji Europejskiej. W przypadku zwolnienia z podatku od nieruchomości, projekt uchwały musi być jednak przekazany do wglądu Prezesowi UOKiK. Koncepcja tego rodzaju wsparcia powstała zgodnie z zasadą de minimis non curat lex – prawo nie troszczy się o drobiazgi.


Zwolnienie z podatku od nieruchomości


Oczywiście, dla wielu przedsiębiorstw przewidziana pomoc okazuje się nie być ,,drobiazgiem”. Rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz.U.UE.L.06.379.5) ustala pułapy pomocy de minimis na 200 tysięcy euro oraz 100 tysięcy euro w sektorze transportu drogowego. Pułapy te dotyczą jednego podmiotu gospodarczego i obejmują okres trzech kolejnych lat budżetowych. Oznacza to, że jest to maksymalna pomoc, jaką przedsiębiorstwo może otrzymać łącznie przez trzy lata. 

Przeczytaj również: W co zainwestować 150 tyś złotych

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *